Każdy z nas zaczynał naukę pisania w podobny sposób. Rodzice albo nauczyciele rozpisywali nam wszystkie litery alfabetu, a my uczyliśmy się ich kształtów przepisując każdą literkę wiele razy. Dopiero później budowaliśmy z nich wyrazy. Mimo to nasze pisma różnią się między sobą. Zapiski niektórych osób są piękne, delikatne lub z charakterem, zdarzają się także przypadki, o których możemy powiedzieć, że “piszą jak kura pazurem”. Czy można nauczyć się ładnie pisać? Uważam, że tak. O tym będzie dzisiejszy wpis.
Pismo odręczne, kaligrafia i hand lettering
Na samym początku muszę podkreślić różnicę pomiędzy pismem odręcznym (naturalnym), a kaligrafią i hand letteringiem. Pismo naturalne to takie, którym piszemy wszystkie notatki. Nie staramy się go upiększać, ani też zmieniać podczas pisania. Indywidualny charakter pisma pojawia się pomiędzy 16 a 25 rokiem życia. Później następuje stabilizacja, a pisanie staje się czynnością naturalną i wyuczoną.
Kaligrafia jest natomiast sztuką starannego i estetycznego pisma. Do 1960 roku kaligrafia była podstawowym przedmiotem w szkole, który doskonalił odręczne pismo, a także uczył cierpliwości i kształtował charakter. W tej technice do pisania używa się pióra lub specjalnego patyka i tuszu. Przeglądając notatki naszych dziadków lub pradziadków wyraźnie widać lata pracy nad tą techniką. Szkoda, że współcześnie w szkołach nie przywiązuje się aż tak dużej uwagi do pisma.
Hand lettering przypomina bardziej malowanie lub rysowanie liter niż pisanie. W tym sposobie można zrobić szkic ołówkiem, a następnie poprawić go wybranym przyrządem np. markerem lub cienkopisem. W tej technice nie ma granic – można malować pędzlem, kreskować, a nawet wykropkowywać wzory liter.
O ile dwóch ostatnich sposobów można się nauczyć, tak z pierwszym jest trochę trudniej. Odręczne pismo utrwalaliśmy przez lata, a na jego wygląd miało wpływ wiele czynników. W każdym znaku widać unikalny charakter, dlatego podobno można odkryć płeć autora, a nawet jego osobowość.
Jak nauczyć się ładnie pisać?
Na samym początku odpowiedz sobie na pytanie co nie podoba Ci się w twoim piśmie. Zacznij od ogółu, a dopiero później skup się na szczegółach. Czy twoje pismo jest nieczytelne, jeśli tak to dlaczego? Czy problemem jest to, że piszesz za szybko? A może nierówno? Sprawdź które litery nie wychodzą dobrze, a także uwzględnij te ładne. Warto wcześniej wiedzieć w czym tkwi problem i na czym się skupić.
Elementy, na które warto zwrócić uwagę:
- szybkość pisania: szybko, wolno,
- nacisk przy pisaniu: duży, mały,
- czytelność pisma: czytelne, nieczytelne,
- linia wiersza na gładkiej kartce: prosta, przypominająca łuk, opadająca lub idąca w górę,
- rozmiar liter: małe, duże, różnej wielkości,
- odstępy między słowami: małe, duże,
- pochyłość pisma: litery proste, pochylone w lewo lub prawo,
- kształt liter: okrągłe, ostre,
- pętle: szerokie, wąskie.
1. Przygotuj odpowiednie materiały
Jako osoba leworęczna od razu czuję jakość papieru i przyborów do pisania. Najlepiej kiedy papier nie jest za bardzo śliski i nie za szorstki, musi być w sam raz, tak aby długopis poruszał się swobodnie. Nie używam długopisów, które się rozmazują, a wybieram te, które pozwalają na gładki ruch po papierze. U mnie najlepiej sprawdzają się cienkopisy i długopisy żelowe, które mają dosyć dużą grubość pisania (nawet do 0,5 mm).
2. Lekcja pisania
Przygotuj zeszyt (najlepiej w kratkę) lub wydrukowaną kartkę papieru z liniami. Teraz przyszła pora na pisanie każdej litery alfabetu – możesz na to poświęcić nawet kilka stron. Ćwicz do momentu, aż uzyskasz zadowalający efekt i dopiero wtedy przejdź do kolejnej litery. Kiedy wypracujesz wszystkie kształty, to możesz przejść do pisania całych wyrazów. Nie spiesz się i staraj się robić to bardzo dokładnie. Skup także uwagę na stylu łączenia liter ze sobą. Dopiero wtedy możesz przyspieszyć.
3. Zbieraj inspiracje
Stwórz teczkę z inspiracjami. Skąd je brać? Mogą to być notatki twojej koleżanki, stare pamiętniki, listy z pchlego targu, albo inspiracje znalezione w internecie. Obserwuj kształty i zwracaj uwagę na każdą literę – możesz przepisywać niektóre słowa. Bierz pod uwagę także style, które nie do końca Ci się podobają. Spróbuj je kopiować, a zauważysz, że niektóre litery mają ciekawe kształty, które można wykorzystać u siebie.
Pamiętaj, że każdy z nas ma swój styl pisma, który czasem wcale nie jest brzydki, ale jest po prostu charakterystyczny. Od wielu osób słyszę, że moje pismo jest bardzo ładne, jednak ja podchodzę do tego bardziej krytycznie. Moim największym problemem jest robienie szybkich notatek, ponieważ wtedy moje pismo robi się tak nieczytelne, że czasami nie potrafię go odczytać. Dlatego postanowiłam zacząć ćwiczenia szybkiego pisania, a dodatkowo uczę się hand letteringu.
Chętnie czytane wpisy na temat kreatywnego spędzania czasu:
Jetem ciekawa jak oceniacie swoje pismo. Jest ładne, a może chcecie je poprawić?
