Która ręka jest lepsza, prawa czy lewa? Czy osoby leworęczne są bardziej utalentowane od praworęcznych? Na temat leworęczności powstało wiele mitów. W starożytności mówiono, że są obdarowani przez bogów, w późniejszych wiekach byli prześladowani, a współcześnie uznawani są za osoby kreatywne i inteligentne. 13 sierpnia obchodzą swoje święto – Światowy Dzień Leworęczności.
Kiedyś mańkutów bito po rękach
Dawniej leworęczni w szkole przechodzili istne piekło. Nie dość, że byli nazywani mańkutami (kiedyś pejoratywne określenie), to w dodatku ciągle ich karano i zmuszano do zmiany ręki. Przykładem jest mój tata, który w podstawówce dostawał po łapach za to, że pisał lewą ręką. Dziś pisze prawą, chociaż to i tak za dużo powiedziane. Nawet sam nie może odczytać swoich notatek, dlatego teraz używa tylko drukowanych liter.
Osobiście nigdy nie spotkałam się z negatywną opinią na temat leworęczności. Nie byłam zmuszana do używania prawej ręki i nikt nie drwił z tego powodu. Jedynie w szkole przesadzano mnie na lewą stronę ławki, abym podczas pisania nie stukała się łokciem z koleżanką. Chociaż później i tak sobie dawałam z tym radę. Zawsze moja leworęczność budziła pozytywne zaskoczenie i często słyszałam pytanie: “Jesteś leworęczna?”. Jedyną osobą, na której to nie zrobiło nawet najmniejszego wrażenia, był mój mąż. Kiedy jeszcze się nie spotykaliśmy wyszliśmy razem do parku malować. Z przyzwyczajenia czekałam, aż w końcu zauważy, że maluję lewą ręką. Czekam, czekam i nic, dlatego zagadałam: “Jestem leworęczna”, a on na to: “Ja też jestem leworęczny”. I tak się dobraliśmy. Podczas podpisywania dokumentów na naszym ślubie wielu gości zauważyło ten fakt.
Tak naprawdę jestem oburęczna. Przez wiele lat wmawiano mi, że jestem leworęczna, tylko dlatego, że pisałam lewą ręką. Dopiero w liceum zauważyłam, że coś jest nie tak. Na zajęciach plastycznych, kiedy rzeźbiliśmy matrycę pod grafikę, moja koleżanka widząc mnie z dłutem w prawej ręce ze zdziwieniem zapytała: “Czy ty przypadkiem nie jesteś leworęczna?”. Okazało się, że nie. Moja lewa ręka jest idealna do pisania, rysowania i do wykonywania wszystkich detali. Resztę robię zazwyczaj prawą, ale czasem bywa tak, że nie potrafię zdecydować, która ręka jest odpowiednia do danej czynności. Więcej o oburęczności (lateralizacji) napiszę innym razem, bo jest to ciekawy temat.
Leworęczność = kreatywność
Za to czy jesteś prawo czy leworęczny odpowiada dominacja jednej z półkul twojego mózgu. Sama ręka jest tylko jednym z elementów, trzeba sprawdzić, która strona naszego ciała ma przewagę (oko, ucho, ręka, noga). Osoby leworęczne, z przewagą całej lewej strony ciała, mają bardziej rozwiniętą prawą półkulę, która odpowiada za percepcję przestrzenną, pamięć, kreatywność, wyobraźnię, a także zdolności plastyczne i muzyczne. Wśród leworęcznych było wielu znanych artystów, naukowców i polityków m.in. Ludwig van Beethoven, Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Mark Twain, Charlie Chaplin, Albert Einstein, Juliusz Cezar, Napoleon Bonaparte.
Leworęczni w wielu przypadkach muszą się dostosować i używać także prawej ręki. Dzięki temu rozwijają również lewą półkulę. W ten sposób mózg mogą ćwiczyć osoby praworęczne. To co do tej pory robiłeś prawą ręką, spróbuj zrobić lewą np. trzymanie szczoteczki do zębów.
Leworęczność to nie wada!
Tak naprawdę leworęczność nie przysparza wielu problemów. Dziś nie jesteśmy zmuszani na siłę do pisania czy do wykonywania innych czynności prawą ręką. Nawet przybory szkolne są tworzone specjalnie dla osób leworęcznych – dostaniemy wyprofilowane narzędzia i przybory szkolne. Jako leworęczni jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że musimy się dostosować. Obieraczka do ziemniaków? Obieramy prawą ręką albo rezygnujemy i wybieramy nóż w lewej ręce.
Problemy mogą pojawić się podczas pisania. Jak wiadomo piszemy od lewej do prawej, zatem osoby praworęczne pozostawiają znaki za ręką, natomiast leworęczne zazwyczaj przeciągają dłoń po dopiero co zapisanych linijkach. Możecie sobie wyobrazić jak wyglądają dłonie dzieci po całym dniu w szkole. Znam osoby, które przekręcają dłoń i długopis trzymają od góry. Dla mnie to rozwiązanie nigdy nie było naturalne, a w dodatku mocne wygięcie ręki w nadgarstku powodowało koszmarny ból.
Kolejnym utrudnieniem są wszelkie notesy, kalendarze czy plannery na spirali. Bardzo praktyczne, ale czasem mogą okazać się niewygodne dla osób leworęcznych. Ja tam je lubię, ponieważ przyzwyczaiłam się do nich. Jednak przed zakupem sprawdzam czy spirala nie będzie mi przeszkadzać. Jeśli nie wystaje za bardzo – jest ok.
Kłopoty mogą pojawić się również podczas nauki gry na instrumentach, które najczęściej zaprojektowane są pod praworęczne osoby. Zaczynając lekcje gry na gitarze odruchowo chwyciłam ją odwrotnie, czyli prawą ręką za gryf. Nauczyciel doradził, abym jednak zdecydowała się na wersję dla praworęcznych, ponieważ inaczej musiałabym zmienić struny i rozpisywać chwyty w odbiciu lustrzanym. Jak się okazało nie było z tym żadnych problemów, po prostu musiałam się przyzwyczaić do takiego układu.
Statystyki pokazują, że geniuszy jest znacznie więcej w grupie osób leworęcznych. Jednak nie każdy leworęczny jest tak uzdolniony jak Leonardo da Vinci, inteligentny jak Napoleon Bonaparte i piękny jak Angelina Jolie.
Inne wpisy z cyklu KREATYWNOŚĆ.
Są tutaj jacyś leworęczni? Jeśli tak, to z jakimi reakcjami się spotkaliście?
